Safiye Erol, 1902de Edirne Uzunköprüde doğdu, 1964de İstanbulda vefat etti. 1917de Almanyaya tahsile gitti. Lise ve üniversiteyi bitirip doktora tezini verdikten sonra 1926da İstanbula döndü. Çeşitli gazete ve dergilerde yazıları çıktı. İkisi tercüme olmak üzere sekiz eseri vardır. Küçük yaştan itibâren aldığı batı ve doğu kültür unsurları ile yaradılıştan getirdiği mükemmel analiz ve tahlil kabiliyeti birleşince, şahsında bir Türk entelektüeli ortaya çıkmıştır. Eserlerinin mühim bir vasfı İstanbulun kaybolan eski semt manzaraları açısından bir arşiv niteliği taşımasıdır. Üslûbu son derece sağlam, tasvir ve psikolojik tahlilleri isabetlidir. Orta yaşlarda tanıştığı büyük mütefekkir ve mutasavvıf Kenan Rifâî onun hayâtı ve eserlerinde bir dönüm noktası teşkil eder. Eserlerinden bazıları: Ciğerdelen, Kadıköyünün Romanı, Ülker Fırtınası, Dineyri Papazı, Çölde Biten Rahmet Ağacı ve Makaleler.